Header-CTA-De kracht van een vraag

Ervaringsverhaal Mariska en haar broer Erwin

pdf

In 2017 kwam Mariska de Vries bij PsyQ in behandeling voor haar angst- en paniekstoornis. Ze schaamde zich toen nog dat ze psychische hulp nodig had en het niet zelf kon oplossen. Terwijl zij volop in haar behandeltraject zat, stapte haar oudste broer Ronald uit het leven. ‘Vanaf dat moment ben ik heel open geweest. Het is belangrijk om te weten dat iedereen psychische problemen kan krijgen en in een situatie kan komen waardoor je hulp nodig hebt’, vertelt ze. Haar broer Erwin was er voor haar. Door alles wat ze hebben meegemaakt, is hun band nog hechter geworden. Daarom praten ze graag samen over hun ervaringen.

De emmer loopt over

‘Vijf jaar geleden ben ik mijzelf helemaal kwijtgeraakt’, vertelt Mariska. In korte tijd kreeg zij een aantal heftige gebeurtenissen te verwerken. De vrouw van haar oudste broer Ronald kreeg borstkanker, vervolgens scheidde haar broer Erwin. Dat maakte bij Mariska veel los: ‘Onze ouders zijn gescheiden toen ik twaalf was en daarna had ik een erg complexe band met mijn vader.’ Ze kreeg last van hyperventilatie en paniekaanvallen. ‘Soms waren ze zo extreem, dat ik bij de spoedeisende hulp terechtkwam omdat ik dacht dat ik doodging.’ Door haar te grote werkdruk en het plotselinge overlijden van een goede vriendin, liep de emmer uiteindelijk over en kreeg ze een burn-out. Ze besefte dat ze met zichzelf aan de slag moest.

De kracht van een vraag volgens Mariska

'Iedereen kan in een situatie terechtkomen waardoor je hulp nodig hebt en daar hoef je je niet voor te schamen. Het is juist zo belangrijk dat je hulp zoekt.’

Terug naar de basis

Mariska kwam via de praktijkondersteuner van de huisarts bij PsyQ in behandeling. ‘Om met de angst- en paniekaanvallen om te leren gaan kreeg ik niet alleen praktische handvatten, maar moest ik helemaal terug naar de basis, naar mijn jeugd. De basis was niet stabiel en moest tot de bodem worden afgebouwd, zodat ik op een stevige fundering een stabiele basis kon gaan bouwen’, legt ze uit. Haar broer Erwin stond al die tijd naast haar. ‘Als naaste hoef je geen uitgebreide therapeutische gesprekken te voeren. Je moet er gewoon zijn, interesse tonen, vragen stellen. Dan ervaart de ander: ik sta niet alleen’, aldus Erwin. ‘Het is zo belangrijk om te weten dat je onvoorwaardelijk wordt gesteund’, benadrukt zijn zus.

'Onze familie kwam in een nachtmerrie terecht. Het kwam voor ons totaal uit het niets’

De grootste klap

Mariska probeerde tijdens de behandeling haar werk weer op te pakken, maar het ging te snel. Ze kreeg hevige paniekaanvallen en kwam in een dissociatie terecht. ‘Het was doodeng, het voelde alsof ik in een constante paniekaanval zat’, beschrijft ze. Toen ze dacht haar dieptepunt te hebben bereikt, stond de politie voor de deur. ‘Ze vertelden dat mijn oudste broer Ronald zelfmoord had gepleegd. Onze familie kwam in een nachtmerrie terecht. Het kwam voor ons totaal uit het niets’, zegt Mariska over dat traumatische moment. ‘Ronalds vrouw was net weer genezen verklaard en tot die tijd had hij het gezin draaiende gehouden’, vertelt Erwin. ‘Wij zeiden: het is normaal dat jij nu omvalt. Maar hij heeft actief een masker gedragen, want hij wilde niet dat wij zagen, wisten of merkten wat er bij hem speelde of dat het zo slecht met hem ging.’

'Sinds Ronald is overleden, ben ik heel open over alles'

Volledige openheid

Mariska: ‘Na de begrafenis van Ronald stortte ik volledig in en was ik bang dat ik dezelfde kant op zou gaan als mijn oudste broer. Hoewel ik eerst geen antidepressiva wilde, ben ik meteen aan de medicatie gegaan en had ik elke week een gesprek met de psychiater. Ook heb ik EMDR gehad voor traumaverwerking.’ 

Vanaf dit dieptepunt praat Mariska open over alles wat ze heeft meegemaakt. ‘Ik schaamde me er eerst nog voor dat ik psychische hulp nodig had, maar sinds Ronald is overleden, ben ik heel open over alles. Ik denk ook dat dat andere mensen helpt. Iedereen kan psychische problemen krijgen. Iedereen kan in een situatie terechtkomen waardoor je hulp nodig hebt en daar hoef je je niet voor te schamen. Het is juist zo belangrijk dat je hulp zoekt.’

‘Als je klachten hebt, deel het, want dan is het er ook’

Delen en vragen is van levensbelang

Erwin en Mariska praten openlijk over hun ervaringen, in de hoop anderen inzicht te kunnen geven. ‘Als je klachten hebt, deel het, want dan is het er ook’, zegt Mariska. ‘Je kunt het niet meer naar jezelf ontkennen en anderen weten wat er speelt.’ ‘Door het te delen, heb je iemand die er voor je kan zijn’, vult haar broer aan. ‘Die luistert, maar die ook je hand kan vasthouden. Als er niemand is waarbij je de veiligheid voelt om je te uiten, ga dan bijvoorbeeld naar je huisarts. Wij hebben gezien wat voor een desastreuze gevolgen het kan hebben als je het niet uit.’

Als tip voor naasten wil Erwin meegeven dat het vooral belangrijk is om naast iemand te staan. Niet tegenover of achter iemand, want dan heeft diegene juist het gevoel dat je gaat duwen en sturen. ‘Zie de ander als voorheen en dus als persoon. Het stigma op psychische aandoeningen en ook de onbekendheid zorgen er nog te veel voor dat de mentale problemen van iemand bepalend zijn voor wat die persoon is en wat die persoon kan voor andere mensen. Ga het gesprek niet uit de weg, vraag, vraag door en houdt een spiegel voor. Op die manier dring je geen adviezen op, maar kan je de ander helpen om nieuwe inzichten te krijgen.’

‘Inderdaad’, beaamt Mariska. ‘Er voor iemand zijn, luisteren en praten, dat is denk ik het allerbelangrijkste. Erwin en mijn moeder waren er altijd voor mij en ik heb ook veel steun gehad van mijn vriendinnen. Bij elke terugval dacht ik dat ze er nu wel flauw van waren, maar de lieve berichtjes, telefoontjes en kaartjes bleven komen. Ik ben heel dankbaar voor zulke lieve mensen in mijn leven.’

De kracht van een vraag volgens Erwin

'Ga het gesprek niet uit de weg, vraag, vraag door en houdt een spiegel voor.'

Een sterke vrouw

Mariska staat sinds behandeling sterker in het leven. ‘Afgelopen april is onze vader overleden na 1,5 jaar ziekbed’, vertelt Mariska. ‘Omdat ik tijdens therapie onze complexe relatie heb verwerkt, konden wij dat laatste stuk naast hem staan en hebben we het liefdevol kunnen afsluiten. Samen met Erwin heb ik op de uitvaart gesproken en daar ben ik ongelooflijk trots op.’

Na deze heftige tijd zit Mariska sinds vier weken weer overspannen thuis, maar ze merkt dat het anders is dan vijf jaar geleden. ‘Ik vertelde Erwin afgelopen week dat ik bang was voor een terugval en toen zei hij heel treffend: het gevoel is hetzelfde, maar de situatie is anders. Dat klopt helemaal. Ik deel nu meteen hoe ik mij voel en heb handvatten en inzichten uit de afgelopen jaren om met mijn paniek en gedachten om te gaan. Ook yoga en meditatie helpen mij enorm om in balans te blijven.’

'Het is niet zo dat iemand na therapie flierefluitend door het leven gaat’, valt Erwin haar bij. ‘Het is een proces van vallen en opstaan, waarbij je gaandeweg minder vaak valt en beter in staat bent om weer op te staan.’ Hij is blij dat hij die ontwikkeling ook bij Mariska ziet. ‘Mariska 1.0 was nu meteen weer aan het werk gegaan, zodra ze een beetje energie had. Ik vind het heel knap dat je jezelf zo goed hebt leren kennen, dat je nu toch nog even thuisblijft. Daaraan kan ik zien dat het goed met je gaat, ondanks het dipje. Je bent sterker geworden en je weet hoe je met bepaalde dingen om moet gaan’, zegt hij tegen zijn zus. Ook Mariska weet het prachtig te verwoorden: ‘Ik voelde mij altijd een zwak meisje en nu sta ik als een sterke vrouw in het leven.’

#DeKrachtVanEenVraag

Wil jij ook helpen om het stigma op mentale gezondheid te doorbreken? Deel dan welke vraag voor jou of voor een naaste met psychische klachten belangrijk is geweest op Instagram of Facebook met de hashtag #DeKrachtVanEenVraag. Hou ook onze Instagrampagina in de gaten voor meer verhalen, tips en initiatieven op het gebied van anti-stigma. 

 

Anti-stigma uitgelicht ervaringsverhalen