Ervaringsverhaal Charlie

Charlie werkt al sinds haar studie bij de bibliotheek in Den Haag. Het begon als bijbaan, maar ze is er nooit meer weggegaan, omdat ze het er veel te leuk vindt. Het zit niet in Charlie om zich ziek te melden of niet op te komen dagen, maar toch moest ze dit op een gegeven moment wel doen. ‘Op een dag werd ik huilend wakker en het hield gewoon niet op. Ik ging me huilend douchen en aankleden voor werk. Ik stond op het punt de deur uit te gaan, maar ik bleef maar huilen. Toen heb ik mijn leidinggevende gebeld en gezegd: ik kan niet stoppen met huilen, maar als het zo stopt, dan kom ik er aan hoor. Maar het stopte niet en ik kwam in de ziektewet terecht' De aanleiding voor Charlie’s breekpunt is de lastige relatie met een paranoïde man waar ze op dat moment al 2,5 jaar in zit.

Een lastige relatie

Toen Charlie een relatie kreeg, met inmiddels haar ex, was er geen sprake van enige vorm van paranoïde gedrag. Charlie vertelt: ‘Hij was heel lief en toonde interesse. Ik dacht: eindelijk iemand die echt vraagt hoe mijn dag was geweest en wat ik had gedaan. Na een half jaar kreeg ik door dat het niet klopte. Hij belde me, maar ik was in slaap gevallen op de bank en kon dus mijn telefoon niet opnemen. Hij was helemaal in paniek over waar ik was en begreep niet dat ik in slaap was gevallen. Hij reageerde daar zo vreemd op, maar dan denk je nog: hij heeft vast een slechte dag.’ Dit werd steeds erger. ‘Hij was mij continu aan het controleren. Op een gegeven moment moest ik foto’s sturen van waar ik was. Omdat hij niet geloofde dat de foto’s echt waren, moest ik een datum en een tijd op de foto zetten, zodat hij het geloofde.’ Dit ging zo ver dat Charlie fysiek mishandeld werd en wel eens twee weken werd opgesloten en dus niet kon werken. 

'Ik had geen contact meer met mijn familie en vrienden en was volledig geïsoleerd' 

Behandeling om erger tegen te gaan

Toen Charlie thuis kwam te zitten, zag ze in dat het zo niet lekker meer ging. ‘Het ging gewoon echt niet meer: ik at niet meer en ik zorgde niet goed voor mezelf. Ik kwam het huis niet meer uit, had geen contact meer met mijn familie en vrienden en was volledig geïsoleerd. Ik was heel erg depressief, zelfs zo erg dat ik het leven af en toe niet meer zag zitten. Ik was zo angstig dat ik niet meer naar buiten durfde, mijn telefoon niet opnam en, als ik toch de deur uit moest, zo bang werd van een auto die naast mij kwam rijden of parkeerde. Ook zat het in mijn persoonlijkheid om mij extreem aan te passen aan anderen. Van kleins af aan wist ik heel goed hoe ik moest zorgen dat ik niemand in de weg zat en geen ruimte in nam. Dat was precies waar mijn ex naar op zoek was, waardoor dit alleen maar erger werd.’ Charlie ging zich zo erg aan hem aanpassen dat ze last kreeg van mentale klachten. Ze schaamde zich heel erg voor wie ze was geworden en wilde niemand meer onder ogen komen. Maar thuis in de ziektewet blijven zitten, was voor Charlie geen optie. ‘Toen heb ik ook direct voor mezelf besloten: ik moet nu in behandeling, want dit kon zo niet langer.’

Charlie heeft 5 jaar een relatie gehad met deze man en heel vaak gedacht: ‘hoe kon ik dit zo lang volhouden?’ en ze heeft heel vaak gedacht de relatie te beëindigen, maar toch ging dit niet. Charlie: ‘Dan begon hij mij en mensen in mijn omgeving zo ontzettend lastig vallen. Hij ging mijn werk bellen of uren voor mijn deur staan. Het was dan makkelijker om hem weer terug te nemen, want dan had mijn omgeving er tenminste geen last van.’ In die tijd kwam Charlie ook in contact met Stichting Huiselijk Geweld, die haar vertelde dat zo’n relatie gemiddeld 7 keer wordt beëindigt, voordat je echt bij iemand weg kan gaan. ‘Het hielp mij heel erg om dat te weten, want de eerste keer dat je dat doet, word je echt heel erg boos op jezelf.’ 

‘In het begin zie je er tegenop, maar uiteindelijk heb je zo veel aan de steun van de groep'

Groepsbehandeling een hele fijne ervaring

Toen ze met de behandeling bij PsyQ startte, was Charlie nog in de relatie met haar ex. ‘Bij PsyQ heb ik alles aangegrepen wat er aangereikt werd. Ik dacht als ik dit ga doen, wil ik het ook goed doen.’ Na de intake is Charlie begonnen met schematherapie in een groep. ‘In het begin zie je er tegenop, maar uiteindelijk heb je zo veel aan de steun van de groep, maar ook de spiegel die je elkaar kan voorhouden. Hier kon ik mij echt uiten. Je leert elkaar heel intensief kennen en je bouwt zo’n aparte band op. Groepsbehandeling was zwaar maar juist ook, omdat ik zo weinig mensen nog om mij heen had, een hele prettige en fijne ervaring.’ Na de schematherapie heeft Charlie nog 1-op-1 gesprekken, vaardigheidstraining in een groep, de module zelfbeeld, systeemtherapie en EMDR gehad. 

Systeemtherapie

‘Bij PsyQ waren ze geen voorstander van systeemtherapie voor mij en mijn ex, omdat het niet goed was om op die manier aan onze band te werken. Toch hield ik vol dat dit alleen kon werken als hij ook een klein beetje inzicht kreeg in de situatie. De behandelaar bij PsyQ kon heel goed het vertrouwen van mijn ex winnen en kreeg hem aan het praten. Dat was al een wonder, omdat hij niemand vertrouwde. Het heeft heel erg geholpen om hem te laten zien hoe ongezond de situatie was en dat hij niet kon verwachten dat ik bij hem bleef. Na een van de sessies hebben we nog uren buiten gepraat en heb ik gezegd dat ik echt niks meer met hem te maken wilde hebben. Voor het eerst in jaren begreep hij dit.’ De systeemgesprekken zijn essentieel geweest voor het feit dat Charlie’s ex haar niet meer opzoekt. 

‘EMDR was zo bijzonder. Bij een van de sessies ging er een knop om en kon ik denken: hij is hier niet, dit gaat niet meer gebeuren'

EMDR

EMDR is een van de laatste dingen die Charlie bij PsyQ heeft gehad, na de systeemtherapie en nadat de relatie was verbroken. Dit kreeg zij voor de klachten die ze overhield aan het stalken door haar ex, zoals panisch worden van het geluid van de deurbel of telefoon. Charlie: ‘EMDR was zo bijzonder. Bij een van de sessies ging er een knop om en kon ik denken: hij is hier niet, dit gaat niet meer gebeuren, het is anders nu. Dit was het raarste moment van mijn leven. Ik dacht: ik wil nu naar huis, ik wil mijn huis met andere ogen zien. Dat was het moment dat alles zo is omgedraaid en sindsdien is het iedere dag beter.’ 

'Ergens ben ik achteraf ook blij dat het gebeurd is. ik vind mezelf nu een leuker en beter mens'

Het complete pakket bij PsyQ

Toch had de EMDR bij Charlie niet zo goed gewerkt als ze de tools en handvatten van de voorgaande behandelingen niet had gehad. ‘Het zijn allemaal puzzelstukjes die echt nodig zijn geweest. Daarom ben ik zo blij dat ik voor PsyQ heb gekozen en niet een kleinere organisatie of iemand die het zelf doet, omdat hier het complete pakket wordt aangeboden en het allemaal intern wordt geregeld. Én goed geregeld. Af en toe zijn er wachttijden, maar dat hoort erbij en in de tussentijd word je dan ook gewoon opgevangen en krijg je begeleiding.’

Charlie haar behandeling is afgerond, maar ze vind het nog wel fijn om betrokken te zijn bij PsyQ en iets terug te doen. Daarom deelt ze haar verhaal en zit ze in een patiënten focusgroep waarin ervaringsdeskundigen hun mening mogen geven. Ze werkt weer, heeft promotie gemaakt, heeft alles financieel weer op een rij en is haar huis aan het opknappen. Ze krijgt alleen af en toe nog mails van haar ex, maar als dat het enige is, heeft ze daar het minst last van. 

Elke dag een beetje beter dan de dag ervoor 

Herstel betekent voor Charlie dat het elke dag een beetje beter gaat dan de dag ervoor. ‘Dat is zo leuk aan behandeling, dat heb ik geleerd, dat ik niet vast zit in wie ik ben en wat ik doe, maar dat alle mogelijkheden open liggen. Elke dag weer iets anders. Ik ben ook begonnen met sporten. Dat heb ik nooit in mijn leven gedaan, maar nu ga ik meerdere keren per week naar de sportschool. Het is een spel geworden van beter voor mezelf zorgen en een beter mens zijn. Ergens ben ik achteraf ook blij dat het gebeurd is, want ik vind mezelf nu een leuker en beter mens en anders had ik misschien nooit hulp gezocht voor de klachten die ergens al in mij zaten’. 

'Zie het als naar school gaan voor jezelf'

Aan anderen die ook last hebben van mentale klachten wil Charlie dan ook meegeven: ‘Zie het als naar school gaan voor jezelf. Word niet boos op jezelf, want daar heb je niks aan. Jij bent de enige die er voor jou is, je bent als enige verantwoordelijk voor jouw leven. Jij hebt het in de hand, welke keuzes je maakt en welke stappen je neemt. Je kan ook pas voor anderen zorgen als je eerst voor jezelf zorgt. Ga het dus gewoon doen, pak alles aan. Elke tool die je wordt aangereikt. Misschien is niet alles wat voor jou, maar je kan er wel allemaal iets van leren. En iedereen die erover nadenkt om een behandeling te volgen: doe het!’