Diana: 'In mijn rapporten stond vaak 'is dromerig en snel afgeleid'

Het lukte me niet om orde te scheppen in de chaos.

‘Als kind vond ik het al lastig om mijn aandacht erbij te houden’, begint Diana. ‘In mijn rapporten stond vaak ‘is dromerig en snel afgeleid’. Later ervaarde ik dit ook in mijn werk. Na mijn studie begon ik als dtp’er in de grafische sector. Ik voerde allerlei kleine vormgeefopdrachten uit, zoals het opmaken van visitekaartjes, folders en flyers. Het ging heel goed, totdat ik een grotere klus kreeg. Ik verloor het overzicht en toen mijn manager vroeg hoelang ik over de opdracht zou doen, kon ik daar geen antwoord op geven. Ook bleek dat ik vanaf het begin af aan eigenlijk de verkeerde richting op was gegaan, maar ik had het helaas niet overzien. Mijn baas besloot vrijwel direct om mij geen grote opdrachten meer te geven, omdat ik dit niet zou kunnen. Dat vond ik heel jammer, want ik werd beperkt in mijn creativiteit en in wat ik leuk vond.’

Geen orde in de chaos

Diana vertelt verder: ‘In latere functies liep ik hier weer tegenaan en ook thuis ging het niet soepel. Mijn huis was een puinhoop en ik wist gewoon niet waar ik moest beginnen met opruimen. Het lukte me niet om orde te scheppen in de chaos. Ik heb toen zelf online gezocht en kwam op een website terecht van iemand die haar ervaringen met ADD deelde in een blog. Ik herkende zoveel van wat zij omschreef bij mezelf. Het was echt een eyeopener.’

Toch spreekt Diana deze vermoedens nog niet uit. Tot haar man overlijdt. Ik ging toen in rouwtherapie’, vertelt Diana. ‘Daar vertelde ik voor het eerst tegen iemand over mijn vermoedens dat ik ADD zou kunnen hebben. De therapeuten adviseerden mij om dit eerst te laten onderzoeken, omdat het anders wellicht de rouwtherapie in de weg kon staan.’

Overduidelijk ADD

Diana volgt het advies van haar therapeuten op en stapt naar haar huisarts. Ze vertelt: ‘Zodoende kwam ik bij een kliniek terecht voor een individuele behandeling. Na onderzoek, uitgebreide vragenlijsten en interviews, kreeg ik uiteindelijk te horen: “Ja, jij hebt ADD, en niet zo’n klein beetje ook.” Er vielen zoveel dingen op zijn plek. Ik startte met medicatie, maar kreeg vervelende bijwerkingen. Dit is natuurlijk per persoon verschillend. Veel mensen hebben baat bij medicatie in combinatie met therapie, maar ik vond het niet prettig. Ik heb wel veel aan de therapie gehad. Toch merkte ik dat ik na verloop van tijd weer in dezelfde patronen verviel.’

Groepstherapie bij PsyQ

Een tijd later ontmoette Diana haar huidige partner. Ze vertelt hierover: ‘Hij bracht veel rust in mijn leven en die rust had ik ook nodig om mijn ADD weer aan te pakken. Ik kwam bij PsyQ terecht en werd uitgenodigd voor groepstherapie. Ik weet nog wel dat ik daar enorm tegenop zag, want ik voel mij eigenlijk niet prettig in grote groepen. Ik had van tevoren dan ook nooit gedacht dat ik het zo fijn zou vinden en dat deze vorm van therapie me zoveel zou brengen.’

De groepstherapie bestaat uit 12 bijeenkomsten. ‘Ik heb hier veel van geleerd’, gaat Diana verder. ‘Ik kreeg praktische tips en technieken om met mijn ADD om te gaan, maar had ook veel aan de mensen in de groep. Het was zo bijzonder om dit met gelijkgestemden te doen. Iedereen begrijpt en ondersteunt elkaar. Je deelt zeer persoonlijke ervaringen en hierdoor ontwikkel je een band met de groepsleden. Het is dan ook niet erg om een keer emotioneel te worden. Mensen met ADD zijn vaak heel streng voor zichzelf. Voor elkaar waren we echter heel mild. Waarom kan je dat dan voor jezelf niet zijn? Dat heeft me veel inzicht gegeven. Iedere sessie bespraken we met elkaar hoe het in de tussentijd was gegaan. Voor mij was dat effectiever dan de individuele therapie.’

Praktische tips om met ADD om te gaan

Aan die praktische tips en technieken heeft Diana nu nog heel veel. ‘Een techniek waar ik nu veel aan heb, is het ontleden van negatieve gevoelens over mijzelf. Waar komt deze gedachte vandaan en helpt de gedachte mij of niet? Hoe kan ik deze gedachte omdraaien tot iets positiefs? Dat maakt het leven een stuk lichter en het piekeren minder. Ook de praktische tips waren fijn. Zo is het voor mij belangrijk om kleine stappen te zetten. Als het een rommel is in mijn huis, moet ik niet het hele huis in één keer willen opruimen. Het advies is dan: doe één lade per week en niet langer dan een uur. Dat werkt voor mij heel goed. Ook heb ik geleerd hoe ik een planning kan maken en me daaraan kan houden. Ik ervaar daardoor veel minder stress. Dat hoorde ik van de andere groepsleden ook.’

Zo zie ik mijn ADD niet meer als iets negatiefs, maar ook als iets positiefs. Mensen met ADD zijn namelijk vaak creatief, empathisch en kunnen met vernieuwende ideeën komen.

Groepstherapie positief afgesloten

De groepstherapie heeft Diana inmiddels afgerond door middel van een gesprek met de begeleider. ‘Mijn begeleider sprak daarin uit dat ze blij met mijn aanwezigheid waren. Ik ben al wat ouder en mijn levenservaring hielp jongere mensen’, vertelt Diana. Aan iedereen die twijfelt aan groepstherapie voor ADD wil Diana meegeven. ‘Geef het een kans en ga het aan! Het heeft mij ontzettend veel gebracht. Zo zie ik mijn ADD niet meer als iets negatiefs, maar ook als iets positiefs. Mensen met ADD zijn namelijk vaak creatief, empathisch en kunnen met vernieuwende ideeën komen. Het kost een paar uur per week, maar gun dit jezelf.’