Ervaringsverhaal van Jordy

pdf
regulier-jordy-palm.png

In deze tijd steken klachten als angst en somberheid vaker en sneller de kop op. Ook ervaringsdeskundige Jordy Palm merkt dat. Normaal gesproken heeft ze gemiddeld een of twee angstaanvallen in de maand. Dit loopt nu in deze coronatijd al gauw op tot een vijftal angstige episodes, al dan niet op elkaar volgend. ´Zo had ik laatst drie dagen op een rij een grote angstaanval te verwerken. Deze duren dan ook gemiddeld nog zo’n 3 a 4 uur. Pure angst ervaar ik dan, je energie raakt op, je raakt helemaal uit je dagelijkse balans.´

´Dit valt denk ik dan ook te verklaren door het feit dat veel dingen anders zijn dan anders en hierdoor ook veel anders aan voelt. Zo is even boodschappen doen of naar een winkel gaan een stuk omslachtiger en ingewikkelder geworden. Althans zo ervaar ik dat. Al die maatregelen waaraan je je moet houden (ik begrijp het wel; ze zijn er niet voor niks), maar het voelt daardoor allemaal een beetje vreemd aan. De 1,5 meter afstand. Alsof je min of meer vervreemd raakt van je omgeving en van de mensen om je heen.

Daarnaast natuurlijk de leegte van de dagen nu waar je tegen aan kan lopen. Ook ik ervaar dat zo. Normaal gesproken had ik hier en daar mijn contacten en mijn werkgroepjes bij het ambulante FACT team en mijn vrijwilligerswerk. Dit is allemaal grotendeels weggevallen. En dat zorgt toch wel voor een zeker gevoel van leegte. Hierdoor raak ik soms somber en blijf dan ook in zo’n geval eerder in zo’n gevoel van somberheid vastzitten. Je raakt als het ware in een vicieuze cirkel terecht van angstige en sombere gevoelens en gedachtes.´

Naar buiten gaan

´Nu helpt het mij om, voor zover mijn geestelijke toestand dit toelaat, mij naar buiten te begeven. Waar de zon schijnt, de vogeltjes fluiten en alles weer mooi in de bloei staat. (Hier werd ik mij laatst extra van bewust, doordat ik hierop gewezen werd). Het is fijn dat de begeleiding vanuit het ambulante fact team ervoor open staat om af en toe even een stukje met mij te komen wandelen. Dan is de drempel toch minder groot dan wanneer ik alleen de deur uit zou gaan.´

Mijn gezin draaiende houden

´Nu heb ik ook een gezin draaiende te houden. En ik weet dat het voor velen van ons een echte uitdaging is om dit alles het hoofd te blijven bieden. Zo is het voor veel mensen al zwaar om vanuit huis te moeten werken en de kinderen plots thuis te hebben zitten, maar wanneer je psychisch kwetsbaar bent is de uitdaging des te groter. Nu moet ik toegeven dat ik het nog redelijk onder controle heb, vooral gezien het feit dat mijn zoon vanwege zijn autisme, nog gewoon naar de dagbehandeling gaat, vier dagen in de week. Dit kan namelijk door de zeer kleine groepen kinderen waarmee gewerkt wordt. En dat ik de dag dat ik hem thuis heb begrijpelijkerwijs nog wel goed doorkom. Ik trek er dan vaak samen op uit met de fiets richting bos. Dit doet ons dan allebei goed. Maar er zitten ook dagen tussen dat ik niet goed in mijn vel zit en dan is het meteen een heel ander verhaal.´

Iets van de dag maken

Toch probeer ik ook dan wat van de dag te maken. Ik probeer door mild voor mijzelf te blijven en de lat niet te hoog te leggen, ook op zo’n dag het een en ander voor elkaar te krijgen en op te pakken, waardoor ik daar vanzelf weer een goed gevoel van krijg. Het hoeft niet altijd groots, maar het zit soms in de kleine dingen. Bijvoorbeeld van een lach op het gezicht van mijn zoon tijdens een van onze fietstochten of tijdens het samen doen van een spelletje genieten van het moment zelf. Dat kleurt mijn dag dan weer positief en vergeet ik even mijn angstige en sombere gedachtes.

Het hebben en actief opzoeken van positieve ervaringen doen een hoop goed voor de mens. Altijd geldt dit, maar zeker als je psychisch kwetsbaar bent! Dus mijn advies is blijf niet in dat vicieuze kringetje zitten, maar probeer daaruit te breken, door afleiding te zoeken en actief op zoek te gaan naar positiviteit in je leven. Want dat is er ondanks alles wat er speelt ook zeker nog wel te vinden!